Autumn 2015 Morning Routine

Αν πεις ότι σ’αρέσει η ρουτίνα, διακινδυνεύεις να χαρακτηριστείς ρηχή, κενή και βολεμένη; Όχι; Οκ, μ’αρέσει η ρουτίνα.

Η ρουτίνα μου τα τελευταία 2,5 χρόνια που δουλεύω είναι η ίδια πάνω – κάτω, οπότε πάμε να δούμε τι κάνω με το που ανοίγω τα μάτια μου μέχρι που ανοίγω τον υπολογιστή στη δουλειά.

1. Ένα πράγμα που δεν μπορώ να αγαπήσω είναι το πρωινό ξύπνημα. Ειδικότερα δεν μπορώ με το που χτυπήσει το ξυπνητήρι να σηκωθώ απευθείας – εκτός αν πάρει φωτιά το σπίτι, πέσει τίποτα στο κεφάλι μου και τέτοιες emergency καταστάσεις. Αυτή μου η παραξενιά βέβαια δεν συνηθίζεται από κανέναν, που για δικούς του λόγους – που δεν θα καταλάβω ποτέ – θέλει να κοιμάται μαζί μου. Αν θέλω για παράδειγμα 9 να μαι έτοιμη, το ξυπνητήρι θα χτυπήσει από τις 8 για πρώτη φορά και μέχρι να πάει 8.30 θα χτυπάει ανά 7 λεπτά και θα το κλείνω. Ξέρω ότι βασανίζω τον εαυτό μου αλλά πάντα αυτό θα κάνω μέχρι φαντάζομαι να κάνω οικογένεια.

Το ξυπνητήρι κόβει απότομα το νήμα του ύπνου μου [κάποιες φορές και το νήμα των ονείρων μου] στις 8.30 τις καθημερινές εκτός Σαββατοκύριακου. Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να πατήσω αναβολή προφανώς. Εκείνη τη στιγμή είναι που συνειδητοποιώ ότι πρέπει εντός των επόμενων λεπτών να αποχωριστώ το κρεβατάκι μου και να ξεκινήσω τη μέρα μου. Θέλει λίγο χρόνο το μυαλό αλλά και το σώμα μου να το κατανοήσουν, για αυτό και ποτέ δεν σηκώνομαι αμέσως. Αυτό, με τους κινδύνους που ενέχει, είναι το πρώτο πράγμα που κάνω κάθε πρωί. Συνειδητοποιώ. Τι συνειδητοποιώ; Ότι για άλλη μία μέρα έχω τη δυνατότητα να ανοίξω τα μάτια μου και να κάνω σχέδια, πράγμα το οποίο θεωρώ σημαντικό.  

2. Με το που σηκώνομαι, αρπάζω το κινητό και κατευθύνομαι προς το μπάνιο για να γίνω άνθρωπος φρεσκαριστώ. Ταυτόχρονα χαζεύω λίγο social media. Όσον αφορά στην περιποίηση, πλένω το πρόσωπό μου με σαπούνι για να καθαρίσω ό,τι του είχα απλώσει το βράδυ και πλένω τα δόντια μου. Μετά τοποθετώ την ενυδατική μου και κατευθύνομαι ξανά στο δωμάτιό μου για να ντυθώ, αφήνοντας έτσι χρόνο στην κρέμα να απορροφηθεί.3. Πάντα έχω σκεφτεί τι θα βάλω την επόμενη μέρα. Είναι μια διαδικασία στο ασυνείδητο του μυαλού μου που γίνεται πάντα από την προηγούμενη μέρα, οπότε δεν χάνω χρόνο. Επιστρέφοντας στο μπάνιο, περνάω στο μακιγιάζ, το οποίο ανάλογα την περίσταση [γραφείο-σπίτι ή γραφείο-βόλτα-σπίτι] είναι είτε ελαφρύ είτε λίγο πιο έντονο. Σε άλλο ποστ θα σας δείξω το καθημερινό μου μακιγιάζ βήμα-βήμα. Και πλέον η ώρα πέρασε και πρέπει να αναχωρήσω για γραφείο.

4. Παίρνω το αμάξι και το αφήνω στον ηλεκτρικό. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής διαβάζω κάτι είτε ακούω μουσική. Κατεβαίνοντας στην στάση όπου κοντά εκεί βρίσκεται το γραφείο μου, το χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου. Παίρνω καθημερινά έναν Cappucino XL γλυκό με σιρόπι καραμέλας από το Γρηγόρη και ζεσταίνοντας τα χέρια μου οδεύω προς το γραφείο. Ειδικά τις μέρες που κάνει λίγο παραπάνω κρύο και είμαι φασκιωμένη μέχρι εκεί που δεν πάει, η αίσθηση του ζεστού καφέ στα κρύα χέρια και η διαδρομή ως τη δουλειά, αποτελούν την αγαπημένη μου στιγμή στην πρωινή ρουτίνα. Η επόμενη είναι η πρώτη γουλιά.

5. Έφτασα γραφείο. Η μέρα προβλέπεται όπως πάντα δύσκολη. Όμως με ένα χαμόγελο και λίγη καλή θέληση όλα αντιμετωπίζονται. Έτσι δεν είναι;

Σας φιλώ,

Κ.

*Δεν μου ανήκει καμία φωτογραφία και όλες είναι από το weheartit.com.